غزل

می آمده بود و در به در در می زد

بر کلبه ی کوچک دلم سر می زد

جز باده کسی سراغ دل را نگرفت

آن روز که غم به سینه خنجر می زد

بنشین

========
آمدی راحت جانم بنشین
بنشین سرو روانم بنشین
تو بیا شکوه ی دل باز کنم

گر چه دانم نتوانم بنشین

بنشین تا به رخت برگ گلم

ژاله از دیده فشانم بنشین

بنشین و بنشان جوش و خروش
از دل و روح و روانم بنشین

تا که بینم نظری روی تو را

بنشین راز نهانم بنشین
بنشین ازدل (سرخی)غزلی
بشنو شعر روانم بنشین