غزلي از آقاي ابولقاسم حيدري - همدان
==================
سر سبزي نو بهار! رفتي
پروانه ي بي قرار! رفتي
پيچيده به باغ ،عطرو بويت
گل پونه ي چشمه سار! رفتي
درموسم غنچه هاي رنگين
آخر به كجا نگار! رفتي؟
درآن شب نحس وغم گرفته
بر پيك اجل سوار رفتي
تاريك شد آشيانم آخر
مهتاب شبان تار! رفتي
اي پاك تراز زلال چشمه
آئينه ي بي غبار! رفتي
اي پادشه ملك دل و دين!
افسوس ازاين ديار، رفتي
صوت وسخنت چه دلربا بود
خوش لهجه تر از هزار ! رفتي
داغت به دلم چو لاله بنشست
دردانه چه بي گدار رفتي
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر